پایان نامه رشته نقاشی خیالواره (ما- زمان- رویا)|لینک دانلود فایل|پی یو|41012306|رشته نقاشی ، خیالواره ، ما ، زمان ، رویا
نمونه ی دیگری از مجموعه فایل ها با عنوان پایان نامه رشته نقاشی خیالواره (ما- زمان- رویا) آماده دریافت می باشد برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه نمایید.

⚡دانلود

فهرست مطالب:

شرح دست یابی به تحقیق علمی..................... 1

خیالواره....................................... 38

سفری به خیالواره............................... 40

منابع و مآخذ................................... 47

مركب، گـِل دو ماده ای هستند كه من برای رنگ گذاری نقاشی هایم آنها را انتخاب كردم. و اینكه چرا گـِل را انتخاب كردم به این دلیل است كه «گل و خاك» در ادبیات ما جایگاه ویژه دارد. در گوشه و كنار فرهنگ مكتوب ما نشانه های بارزی یافت می‎شود كه حاكی از اصالت این عنصر، و منزلت بالای آن است. مولانا در غزلیات شمس می سراید.

گویند اصل آدمی خاك است و خاكی می‎شود كی خاك گردد آن كسی كوخاك آن درگاه‎شد

در این جا خاك نماد معنی و مفهوم ویژه ای است. جنبه معنوی دارد. در این بیت با اینكه كلمه خاك چندین بار به كار گرفته شده است ولی بر سامعه آدمی ثقیل نمی افتد و به تعبیری توی ذوق نمی زند. مولانا تركیب هنرمندانه ای ساخته است؛ تركیبی لطیف و زیبا.

نكته ای در معارف اسلامی ما وجود دارد كه شایسته توجّه و تامل بسیار است.

در قرآن كریم، هنگام بحث از آفرینش آدمی، سخن از گل می رود كه خمیرمایه آفرینش انسان است.

ولَقَد خلقنا الانسان من صَلْصالٍ[1]

و به یقین ما آفریدیم انسان را از گل خشك.[2]

وَ اِذا قَالَ رَبُّك لِلْمَلئكَةِ إنیَّ خالِقُ بَشَراً من صَلْصَالٍ …

و یاد كن آن گاه را كه پروردگارت فرشتگان را گفت: بی گمان من آفریننده بشری هستم از گل خشك … و به خاطر همین ظاهر بی ارج آن بود كه از شیطان از امتثال امر الهی مبنی بر سجده بر آدمی سرپیچید:

قالَ لَمْ اَكُنْ لاَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلْقَهُ مِنْ صَلْصَالٍ.

گفت: ای ابلیس! ترا چه شد كه با سجده كنندگان نباشی؟ گفت:

نباشم من كه بشری را سجده كنم؛ كه تو آفریدی او را از گل خشك.

هنردارای خصلتی ماورایی است. هنرمند تا پا را از روزمرگیها بیرون نگذارد هنرمند نیست. اسیرخاك، در واقع همان خاك است كه هنوز شكل نگرفته و نسیم نفحه الهی براو نورزیده است. باید عشق و نیازی بزرگتر داشت تا چیزی جلوتر از خاك آفرید.[3]

از آنجا كه عشق، عاشق و معشوق همیشه مفهوم عشق و مستی عارفانه را القا می‎كند همانگونه كه (نیكلسون درباره عرفان در نقاشی ایرانی می گفت: «در هر توصیف» موضوع چه مذكر باشد، چه مونث، و در تمام تصاویر باغها، گلها، رودخانه ها، پرندگان و غیره. او (شاعر عارف) «به حقیقت الهی» كه در تمام حوادث آشكار شده رجوع می‎كند نه به خود این حوادث و نیكلسون می افزاید:

در این حقیقت یعنی «خداوند» … همان «معشوق» است كه شاعر وصفش را می‎كند و تحت نامهای گوناگون به اوج می رساند.

با این تفسیر نقاش به كمك انقلابی در زیبای شناسی، هنرش را نه تنها «مشروع» می سازد بلكه موفق می‎شود آنرا به «گواهی» بروجود خداوند بدل سازد، نه از طریق محتوایی كه ارائه می‎كند. بلكه از طریق جوهرش، از طریق «شكل» ارائه اش، با شكلها و رنگها كه با انضباطی خاص به گرد هم آمده اند، كه هنرمند با رد تمام راه حلهای سهل برای منحرف ساختن منهیات «احادیث» آنرا كشف كرده است.[4]

با این فكر سعی كردم با استفاده از گل و مركب دیده های خود را در صفحه كاغذ و پارچه و به واقعیت ذهنی خود نزدیك كنم. كه در آن، تصاویر با خراش دادن بر صفحه و ایجاد بافت، اجرا می‎شوند.

به نظر من انسان، عاشقی است كه از لحظه تولد تا مرگ با تصاویری كه می بیند و مفاهیمی كه درك می كند، زمزمه هایی دردرون احساس می‎كند كه در همه انسانهای تاریخ ریشه دارد.

كسی را مخاطب قرار می‎دهد و او را جستجو می‎كند. شاید مثل دعای صحیفه سجادیه كه هنگام گفتن ذكر دستها به حالت دعا بالا می رود و من در مورد نقاشی هم همین حس را دارم. زمزمه هایم تصاویری را نقاشی می كنند كه این دو در كنار هم برای من مفهوم دارند.

از نظر ساختمان كلی، تركیب بندی را براساس مربع و مستطیل قرار دادم كه در بعضی تابلوها با تغییر زاویه دید این مربع و مستطیلها به مكعب تبدیل می‎شوند كه ایجاد آن برای من مفهوم زیبایی دارد.

زیرا (مكعب شبیه به نقش كعبه در هنر اسلامی است و خداوند كه گویی درمركز درك ناشدنی عالم قرار گرفته است، چنانكه او در دورترین مركز انسان ماوی دارد.)[5] همواره به یاد می‎آید.

ودر حالی كه درون كعبه خالی است، عدد صفر را كه آغاز است، همواره برای من تداعی می‎كند. (صفر در اوایل عصر ریاضیات جدد یك مفهوم عددی ایجاد كرد كه از نظر فلسفی گمراه كننده بود و مفهوم دیگری كه میان نظام نمادهای عددی و ساخت جهان طبیعی تمایزی ایجاد كرد.)[6]

از سوی دیگر، با تصور وحدت كه راه ریاضیات كهن را تعیین می‎كند این دو گانگی از میان میرود.

وحدت به معنی تحت الفظی كلمه، قبل قابل تصور باقی می ماند. به این دلیل ساده كه هر چیز كه بخواهد وجودداشته باشد، در تایید وجودش (وجود خودش) آنچه را كه وجود ندارد نفی كند.

سرما به این دلیل سرماست كه نفی گرماست. برای آنكه چیزی وجود داشته باشد، ضد آن هم باید وجود داشته باشد.

وحدت، به مثابه نمادی كامل برای خداوند است. وحدت خالق است و كثرت مخلوق.

وحدت با تجزیه خود به آفرینش می پردازد. كه این تعریف در تركیب عناصر تابلو نقاشی كمك شایانی می‎كند.)[7] (در تركیب بندی اكثر تابلوها دایره ای دیده می شوئد كه به عبارتی كیهانی اند. اما دلیل آوردن آن در تركیب بندی این است كه نقش مدور یا نمودار مقدس، در طول تاریخ هنر، هم در فرهنگ هند، تبت، اسلام و اروپای قرون وسطی فراوان است و در بسیاری از فرهنگهای قبیله ای هم بكار میرود- چه به شكل نقاشی، چه در بناها و چه در حركات بدن.

اساس این نمودارهای غالبا دایره ای است كه به چهار قسمت مساوی تقسیم شده و همه اجزاء و عناصر آن در یك بافت همگون قرار دارند. آنها، به عبارتی، كیهانی اند. یعنی به وسیله نماد آنچه را ساخت اصلی عالم قلمداد می‎شود ارائه می كنند: مثلا چهار جهت فضایی، چهارعنصر، چهار فصل، گاهی دوازده علامت منطقه البروج، تقسیمات مختلف، و گاهی خود انسان را.

[1] سوره 15، آیه 62

[2] سوره 15، آیه 28

[3] مهندس مصطفی صدسلیمی، اشتیاق، خواستگاه هنر، فصلنامه هنر، تابستان 1373، ص 606

[4] عرفان سهروردی، در مینیاتور (نمادگرایی عرفانی) تلخیص از تحقیقات الكساندر پاپادولو درباره مینیاتور، فصلنامه هنر، بهار 63-62، صفحه 94

[5] دكتر غلامرضا اعوانی، حكمت وهنر معنوی (مجموعه مقالات)، انتشارات گروس، ص 294

[6] رابرت لالر، (مقاله)، بخشی از كتاب Sacred Geonetry نشوته R-LAWLOR كه در سال 1982 به وسیله T-AND- HUDSONS منتشر شده) هندسی قدسی، استعاره نظام عالم، فصلنامه هنر، ص 82

[7] همان، ص 83

جزییات بیشتر📜